Door anderen te redden, redden we onszelf

Het is vijf jaar geleden dat de Veger is verdwenen. Sindsdien heeft Nan geen andere keuze dan te werken als schoorsteenveger voor de meedogenloze Wilkie Crudd.

Wanneer Nan tijdens het vegen vast komt te zitten in een brandende schoorsteen, is ze bang dat ze er nooit meer uit zal komen. Maar dan wordt ze gered door een golem, een wezentje gemaakt van roet en as. Charlie is lief, onschuldig en nieuwsgierig naar de wereld om hem heen. Er ontstaat een onverwachte, hechte vriendschap. Kunnen zij samen ontsnappen aan de wrede Wilkie Grudd?

's Morgens in alle vroegte kun je allerlei wonderlijke dingen te zien krijgen. Misschien zie je je ouders slapen in hun bed. Misschien zie je een ijverige vogel die een worm vangt. Misschien zie je een verloren munt op de stoep liggen of de eerste stralen van de opkomende zon. En als je heel, heel veel geluk hebt, vang je misschien een glimp op van het meisje en haar Veger.

Dit verhaal gaat over de jonge schoorsteenveger Nan Mus en speelt zich af in het vroegere London. Het boek begint met een flashback naar het leven van Nan met haar Veger. Zolang Nan zich kan herinneren was de Veger bij haar. Maar op een dag is de Veger ineens verdwenen, zonder een briefje of een boodschap. Hij heeft alleen een raadselachtige, gloeiende brok roet voor haar achtergelaten. En zijn hoed.

Nan moet nu voor de meester Wilkie Crudd werken. Een vreselijke man die jonge kinderen voor zich laat werken als klimmertjes. Het werk is heel gevaarlijk, ze moeten de schoorstenen vegen door zelf door de pijpen te kruipen.

Op een dag komt de ergste nachtmerrie van Nan uit, ze komt vast te zitten in een schoorsteen en wordt er op een gruwelijke manier uitgehaald. Ze overleeft dit alleen maar door de hulp van het gloeiende stukje roet dat de Veger voor haar had achtergelaten. Het is een magisch stukje roet, want het blijkt een wezentje te zijn! Nan noemt hem Charlie en ze komt er later achter dat Charlie een golem is. Hij ziet eruit als een monster maar het blijkt dat hij een beschermer is van Nan en dat hij bijzondere krachten heeft. 

 Ze kende het geschenk van de Veger net zo goed als ze zichzelf kende. Het was dezelfde klomp verkoold roet die ze de afgelopen vijf jaar bij zich had gedragen: elk bobbeltje en gaatje zat precies waar het altijd had gezeten. Maar er was ook iets heel anders aan. Het beefde. Het leefde. Wat er ook gebeurd was in die schoorsteen, het roetje moest erdoor veranderd zijn - tot leven zijn gekomen. 

Wat volgt is een prachtig en ontroerend verhaal over vriendschap. Vriendschap met Charlie maar ook met Toby, een jongen die op straat leeft en Nan leert dat het geen toeval is dat hij op haar pad is gekomen. Ook sluit ze vriendschap met Miss Bloom, een juf die haar boeken laat lezen en dingen leert over het Joodse geloof.

Door middel van flashbacks krijg je steeds meer te weten over het verleden van Nan en over de rol van de Veger in het verhaal.

 Het lijkt er allemaal beter uit te gaan zien voor Nan maar dan wordt het op het eind nog heel spannend. Er dreigt van alles mis te gaan en Nan moet afscheid nemen van iemand. 

Je krijgt hierdoor een heel duidelijk beeld hoe het was om aan het einde van de 19e eeuw in Londen te leven. 

Een schoorsteenveger brengt geluk!

Van mei tot Kerstmis aan een stuk!

 Door dit boek krijg je ook een goed beeld over hoe het moet zijn geweest voor de jonge schoorsteenvegertjes in die tijd. De schrijver vertelt achterin het boek dat de werkelijkheid nog erger was. Kinderen werden stelselmatig verhuurd, verkocht of zelfs gekidnapt voor het schoorsteenvegerswerk. Dit maakt het verhaal nog aangrijpender.

De Veger: Het verhaal van het meisje en haar monster maakte ongelooflijk veel indruk op me. Ik vind het een prachtig verhaal met ontzettend veel diepgang en filosofie zonder dat het een heel zwaar verhaal wordt. Jonathan Auxier is wat mij betreft een van de beste verhalenvertellers van deze tijd.

Dit is een boek dat nog lang in je hoofd en in je hart zal blijven zitten.